بررسی و پیش‌بینی میزان بخش‌های اثر زیست‌محیطی در پرورش ماهیان گرم‌آبی استان گیلان با استفاده از روش‌ سامانه‌ی استنتاج عصبی-فازی تطبیقی

در سال­های اخیر ارزیابی چرخه حیات به ابزار مناسبی جهت بررسی و تعیین میزان اثرات زیست­محیطی در تولیدات کشاورزی و صنایع غذایی تبدیل گردیده است؛ به طوری که در بسیاری از کشورها از آن به عنوان ابزاری برای تصمیم­گیری­های کلان در برنامه­­ریزی تولیدات کشاورزی استفاده می­شود. با در نظر گرفتن ماهی به‌ عنوان تأمین­کننده­ی بخش مهمی از پروتئین مورد نیاز بشر، پژوهشی بر روی بررسی شاخص­های زیست­محیطی (بخش­های اثر) در سامانه­ی تولید ماهیان ‌‌‌‌‌گرم­آبی در استان گیلان انجام گرفت. اطلاعات مربوط به میزان تولید نهاده­های مصرفی (انتشارات غیر مستقیم) و مصرف آن­ها در استخرها (انتشارات مستقیم) از طریق 57 پرسش‌نامه‌­ی نمونه­گیری شده و پایگاه داده­ای اکواینونت جمع­آوری گردید. نتایج نرمال­سازی بخش­های اثر  نشان داد که شاخص‌های مسمومیت آب­های آزاد، اسیدی شدن و مسمومیت آب­های سطحی بیشترین مقادیر آلاینده­های زیست­محیطی را به ترتیب با مقادیر 7-10×17/5، 7-10×95/1، 7-10×98/0 به خود اختصاص داد­ه­اند. انتشارات ناشی از تولید نهاده‌ی الکتریسیته (انتشارات غیر مستقیم) و آلاینده­های منتشر شده از مصرف سه نهاده­ی الکتریسیته، کودهای شیمیایی و کود دامی (انتشارات مستقیم) بیشترین سهم از میزان آلایندگی را بر روی شاخص­های مذکور داشتند. همچنین مقایسه­ی نتایج روش­های طراحی انفیس نشان داد که روش خوشه‌بندی فازی 8 خوشه‌ای­ نسبت به روش­های جداسازی شبکه­ای و خوشه­بندی کاهشی، با دقت بالاتر و خطای کمتری قادر به پیش­بینی مقادیر بخش­های اثر زیست­محیطی می­باشد.